منی که غیر تو بر هر غـریبه دل دادم            دلـم شکـست و نـیامـد کسی به امـدادم

سرم به کار خـودم بود دعـوتم کردی            ز یـاد بُــردمـت امـا نـبـردی از یــادم

بغـل بگـیر مرا نـوکرت پریشان است            توجـهـی بـکـن آخـر به داد و فـریـادم

گذشتم آنقـدر از خیمه ات که جلد شدم            اگـر به بـنـد تـو بـاشـم هـمـیـشه آزادم

چـقدر فاصله دارم که محـرمت بشوم            نه قـنـبـرت شده ام نه کـمـیل و مقـدادم

گدایی از تو به من نسل پشت نسل رسید            گـدای دسـت تـو بــودنــد کـل اجــدادم

من از تو یاد گرفتم که خوب گریه کنم            برای گـریه به جـدت شدی تو اسـتادم

به یـمن گریه برای حسین خـوب شدم            بـه یـمـن گـریـه بـرای حـسـیـن آبــادم

هـمـه بـرای تـن بـی کـفـن عــزادارنـد            ز نوح و یوسف و عیسی گرفته تا آدم